Mimo, że współczesna wiedza posuwa się do przodu to wciąż obserwujemy znikomy przekaz na temat ludzkiej psychiki. Program szkolnictwa wciąż zdawkowo podchodzi do problemu natury ludzkiego umysłu. Wszystko to również w dużej mierze zależy oczywiście od nauczyciela – stąd mój apel – poświęćmy troszkę więcej czasu na doinformowanie dzieci i młodzieży w kwestii chorób, które i ich mogą dotknąć.
Wciąż zaściankowe myślenie ogranicza, jak i nadaje inny wymiar chorobom psychicznym. Żyjąc w świecie pełnym niejasności zamykamy się na nowe spojrzenie, na nowy wymiar życia.
Gdy po raz pierwszy mamy kontakt z osobą chorą na schizofrenię – pragniemy jak najszybciej uciec… „no przecież ona może mi zrobić krzywdę…” Zanim wymienimy kilka zdań, to już mamy w ręku „tarczę obronną”. Głusi na argumenty tworzymy w głowie plan ucieczki…
Zanim podejmiemy próbę ucieczki, zasięgnijmy i poszerzmy swoją wiedzę na temat owej choroby. Schizofrenia charakteryzuje się zmienionym chorobowo, nieadekwatnym postrzeganiem, przeżywaniem, odbiorem i oceną rzeczywistości.
Osoby będące w stanie psychozy mają poważnie upośledzoną umiejętność krytycznej, realistycznej oceny własnej osoby, otoczenia i relacji z innymi, a nawet mogą nie być do niej zdolni. Schizofrenia nie jest rzadkością – choruje na nią około 500 tysięcy osób w Polsce, a ryzyko zachorowania na nią dotyczy każdego i stanowi 1% w przeciągu całego życia.
Choroba dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Mimo, że dotyka ona w znacznej mierze ludzi młodych to i tak może ona pojawić się w każdym wieku, u każdego. Przyczyny pojawienia się choroby są niezwykle złożone i do końca nie są znane.
Choroba może zacząć się nagle, jak i stopniowo. Występuje kilka postaci schizofrenii ale jedną z najczęściej spotykanych jest schizofrenia paranoidalna z różnymi jej odcieniami. Osoba chorująca na schizofrenię ma fałszywe przekonania na różne tematy, często nazbyt irracjonalne, choć dla chorego jest to obraz faktycznego stanu rzeczy. Właśnie tak postrzega otaczająca go rzeczywistość. Schizofrenik boi się, że ludzie przeciwko niemu knują, prześladują go, śledzą.
Urojenia potrafią zmienić życie chorego i jego całej rodziny. Najbliżsi mogą zaobserwować różne „dziwne” zachowania takiej osoby, na przykład niezwiązane z daną sytuacją wypowiedzi. Chory stopniowo „wycofuje się”, staje się podejrzliwy, nieufny, zamknięty w sobie, unika relacji z ludźmi, przestaje wychodzić z domu. Obniżona motywacja do nauki i pracy, trudności w relacjach z innymi sprawiają, że tracą chęć do życia. Schizofrenicy miewają omamy oraz urojenia, częściej słuchowe niż wzrokowe.
Gdy Sandra poznała Roberta była zaczarowana jego męskością. Robert całkowicie oczarował ją swoją urodą. Choć dziewczyna zauważała...
Dodaj komentarz